19.00 h:FRESKE U NEKROPOLAMA TARKVINIJE (Italija)režija: Alan Badeltrajanje: 33’; u boji; jezik: italijanski sa srpskim titlovimaEtrurske nekropole u Tarkviniji, koja od 2004. je deo UNESCO-ve liste svetske baštine, obuhvata oko 6.000 grobnica, od kojih najstarije datiraju iz VII veka pne. Oko 200 grobova sadrže niz fresaka koje predstvaljaju najveću grupu slika etrurske umetnosti i slikarstva i istovremeno najsveobuhvatniji dokument od svih drevnog slikarstva pre doba Rimskog carstva. Grobnice, uređene po uzoru na enterijere kuća, zidovi su ukrašeni freskama, sa scenama banketa, plesa i muzike, i predstavama pejzaža, portreta sa bogatim i živim bojama.Putem ovih ilustracija su omogućili pokojnicima da zadrže sećanje i kontakt sa svetom živih, da bi nekako usvojili strahopoštovanje da je svaki etrurac imao život posle smrti, zamišljen kao tamno i pusto mesto, lišeno svih prefinjenih zadovoljstava, od muzike do vina, koje ovaj narod znao izuzetno da ceni.
*
20.00 h:VIA KLODIA OD RIMA DO ETRURA: SVETI PUT ETRURACA (Italija)režija: Ebe Đovanini trajanje: 25’; u boji; jezik: italijanski sa srpskim titlovimaPut “Via Klodia”, čija izgradnja verovatno datira s kraja trećeg veka pre nove ere, povezivao je Rim sa Etrurskim gradovima na severozapadu, koji su za jedan vek bili osvajeni i podvrgnuti Rimskoj vlasti. Prvobitno korišten kao put za osvajanje Etrurije, pretvoren je komercijalni i turistički put, putanju trgovaca i posetilaca raznih termalnih banja duž njegove linije prostiranja.Via Klodia, u stvarnosti, je postavljen na već postojeći etrurski put, koji je bio deo takozvane Vie Cave, mreže puteva koji povezuju gradove i etrurske nekropole, posebno na teritoriji Groseto.U tom smislu, možemo govoriti o svetim putevima, provučene između okomitih litica bigra, koji su, međutim, apsorbovani u rimsku putnu mrežu, i time gubi svoju sakralnu konotaciju.
*
20.30 h:UNIVERZUM ETRURSKIH RATNIKA (Italija)režija: Alan Badeltrajanje: 25’; u boji; jezik: italijanski sa srpskim titlovimaU šestom veku pre nove ere Etrurci su dostigli vrh svoje vojne moći. Svoju hegemoniju na Tirenskom moru i zapadnom Mediteranu, zahvaljujući neospornim pomorskim pobedama protiv Grka iz Marseja i diplomatskim sporazumima sa Kartaginom, dozvolila im je da izvoze širom mediteranskog basena njihove rukotvorine od gvožđa i drugih metala. Na kopnu, potraga za obradivim zemljištem ih je dovela da zauzmu obalu Toskane i Severni Lacio, Emiliju, a zatim i da se nasele u dolini reke Po, da bi se potom pojavili i na Jadranskoj obali. Podela etrurskog grada-države, međutim, bio je uzrok njihovog pada: severne gradove su osvojili Kelti, one na jugu od strane doseljenika iz Grčke i Samniti. Centralnom Italijom je vladao Rim. Prekid u širenju Etruraca počeo je krajem šestog veka pre nove ere, gde je usledio neumitni pad, koji je doveo do nestanka njihove civilizacije, koju su potom apsorbovali Rimljani.