CEZAR MORA UMRETI (Italija, 2012) Režija Paolo i Vitorio Tavijani Žanr: drama; trajanje: 76’; u boji; Jezik: italijanski sa titlovima na srpkom; Uloge: Đovani Arkuri, Huan Dario Bonetti, Fabio Kavali, Kozimo Rega, Salvatore Strijano – 62. Berlinski filmski: Zlatni medved; Nagrada Ekumenskog žirija– Nagrada Donatelov David 2012: najbolji film, najbolja režija, najbolja montaža, najbolja muzika– Nagrada Srebrna traka 2012: Traka godine Paolu i Vitoriju Tavijani i Specijalna nagrada glumcima – Filmski festival u Filadelfiji 2012: Nagrada publike Paolu i Vitoriju Tavijani– Međunarodni filmski festival u Palm Springsu 2013 : Nagrada FIPRESCI: Najbolji strani glumac – Frančesko Arkuri, Kozimo Rega i Salvatore Strijano – Nagrada Evropske nezavisne filmske kritike 2013 : Nagrada “Jednake Mogućnosti” Paolu i Vitoriju Tavijaniju
Da bi realizovali film “Cezar mora umreti”, delo između igranog filma i dokumentarnog, braća Tavijani su tokom šest meseci pratili zatvorenike pod najstrožim nadzorom u rimskom zatvoru Rebibija koji su spremali pozorišnu predstavu “Julije Cezar” Viljema Šekspira. Film pokazuje kako je univerzalnost šekspirovskog jezika pomogla glumcima da dobro razumeju svoje uloge i da se identifikuju u uzajamnoj igri obmana, prevara, moći i nasilja. Svakome od glumaca data je sloboda da glumi na sopstvenom dijalektu, što Šekspirovom tekstu daje jedan novi i drugačiji ton narodske Italije pune strasti koja reaguje na instnktivan način na zlo i prevaru, ali i Italije koja odgovara živim tonovima na ideale prijateljstva i slobode. Braća Tavijani uspostavljaju paralele između drame Julija Cezara i današnjeg sveta, opisujući angažovanost glumaca, njihovu umešanost i tendenciju da svoja nadanja i strahove prenesu u predstavu. Kada se svetla ugase i utihne aplauz publike, glumci napuštaju pozornicu i vraćaju se u svoje ćelije, ali sa pomešanim osećanjem ponosa i uzbuđenosti, kao da im je gluma omogućila da otkriju najdublje strane svoje lične priče. Zapravo « Cezar mora umreti» je film koji se može tumačiti na više načina. Može se smatrati dokumentarnim filmom o radu iza scene tokom postavljanja jedne predstave, u konstantnom raskršću između filma i pozorišta, ali je to film koji opisuje i postepeni proces rehabilitacije i iskupljenja za osobe osuđene i za teška krivična dela, koje preko susreta sa umetnošću dobijaju jednu novu i veću svest o sopstvenoj čovečnosti.
*
Povodom početka pregovora o pridruživanju Srbije Evropskoj uniji, Italijanski institut za kulturu, u saradnji sa Jugoslovenskom kinotekom i uz podršku RAI-ja i MegaComFilm-a iz Beograda, predstavljaju smotru italijanske kinematografije. Reč je o smotri filmova koji su se afirmisali na najprestižnijim filmskim festivalima u Italiji i svetu u periodu od 2010. do 2013. i predstavljaju najbolja autorska ostvarenja nastala poslednjih godina.
Smotra se sastoji iz dva dela: I – film i velika italijanska opera : 29.01.2014 : “Rigoleto u Mantovi”, (2010), režija Marko Belokjo, film izabran za svečano otvaranje novog sedišta Jugoslovenske kinoteke II – italijanski savremeni film: 30.01.2014, 18.00h: „Usamljenost prostih brojeva“, (2010), režija Saverio Kostanco 30.01.2014, 20.30h: „Avgustovski ručak“, (2008), režija Đani Di Gregorio31.01.2014, 18.30h: “Dijaz: nemojte čistiti ovu krv”, (2012), režija Danijele Vikari31.01.2014, 20.30h: „Četiri puta“, (2010), režija Mikelanđelo Framartino 01.02.2014, 18.30h: “Cezar mora umreti”, (2012), režija Paolo i Vitorio Taviani01.02.2014, 20.30h: „Sve što poželim“, (2010), režija Silvio Soldini02.02.2014, 18.30h: “Ulica u Palermu” (2013), režija Ema Dante02.02.2014, 20.30h: „Ja i ti“, (2012), režija Bernardo Bertoluči03.02.2014, 18.00h: “Sveti GRA” (2013), režija Đanfanko Rozi 03.02.2014, 20.30h: “Najbolja ponuda”, (2012), režija Đuzepe Tornatore