Povodom 700 godina od smrti Dantea Aligijerija, oca italijanskog jezika, Ambasada Italije u Beogradu i Italijanski institut za kulturu predstavili su izložbu Hipermoderni Dante. Ilustracije Danteovog dela širom sveta u periodu od 1983. do 2021. godine koja je bila otvorena od 14. aprila do 12. maja 2021. u prostorijama Italijanskog instituta za kulturu u Beogradu. Izložbu su osmislili Društvo Dante Aligijeri i Udruženje italijanista, priredio je prof. Đorđo Bači u saradnji sa Marčelom Čikutom i Albertom Kazadeijem, a realizovao Art Media Studio iz Firence zahvaljujući podršci Ministarstva spoljnih poslova i međunarodne saradnje Italije.
Izložba Hipermoderni Dante nudi merodavan pregled najnovijih tokova u dugačkoj istoriji ilustrovanih prikaza Danteovih dela i jedinstvena je prilika da se srpskoj publici prikažu ikonografska dela visokog umetničkog dometa inspirisana Vrhunskim pesnikom. Posetioci su mogli sa uživanjem da posmatraju različita iskustva, tehnike i metodologije dovedene u dijalog kroz osamdesetak dela pet savremenih umetnika – Toma Filipsa, Monike Bajzner, Mima Paladina, Emilijana Poncija i Paola Barbijerija. Reč je o svojevrsnom putovanju u savremenu vizuelnu kulturu, raznoliku i slojevitu, koja obiluje formalnim sugestijama, kadra da ukaže na nove puteve tumačenja.
Devet serigrafija Toma Filipsa otkrivaju originalni jezik koji sjedinjuje neposrednost pop umetnosti i profinjenu potragu za izražajnim sredstvima. U delima oslikanim jajčanom temperom Monike Bajzner, prve žene umetnice koja je u celosti ilustrovala Božanstvenu komediju, svaki detalj je brižljivo stavljen pod lupu, što omogućava aktivno promišljanje jedne figurativne tradicije koja u svojoj krajnosti obuhvata i Đovanija di Paola. Mimo Paladino koristi crtež, iznova osmišljen u eksperimentalnom ključu, kako bi pronikao u arhaične korene Danteovog speva, iščitavajući Danteove stihove iz ugla vlastite umetničke poetike. Paolo Barbijeri usaglašava tradiciju sa inovacijom, originalne skice u crnom se preobražavaju u konačne raznobojne štampe na kojima su prikazani fantastični prizori sa do sada neviđenim interpretativnim scenarijom. Emilijano Ponci se pak u potpunosti prepušta digitalnom mediju, stvarajući ambijente nadrealne prirode sa uznemiravajućim prizvucima, koji iznova aktualizuju Dantea u jednoj otuđenoj današnjici.
