Povodom godišnjice smrti slavnog pisca Danila Kiša (Subotica, 22. februar 1935 – Pariz, 15. oktobar 1989), u petak, 14. oktobra u 18.00 časova u Italijanskom institutu za kulturu u Beogradu održaće se promocija italijanskog izdanja knjige „Venac od trnja za Danila Kiša“ Milivoja Pavlovića u izdanju Službenog glasnika. Knjigu je u Italiji 2022. godine pod naslovom „Una corona di spine per Danilo Kiš“ objavilo udruženje „Oltre il Mare“ u prevodu Mile Mihajlović. Na promociji će učestvovati Roberto Činkota, direktor Italijanskog instituta za kulturu u Beogradu, prof. dr Milivoje Pavlović, autor knjige, dr Mila Mihajlović, autorka prevoda, prof. dr Radivoje Konstantinović sa Filološkog fakulteta u Beogradu i književni kritičar Petar Arbutina. Odabrane odlomke iz knjige čitaće studenti Katedre za italijanistiku Filološkog fakulteta u Beogradu. Događaj se održava na srpskom jeziku bez prevoda.
Danilo Kiš smatra se jednim od najvećih jugoslovenskih pripovedača XX veka. Rođen je u Subotici 1935. godine, od oca Jevrejina mađarskog porekla i majke Crnogorke pravoslavne veroispovesti. Tokom Drugog svetskog rata izgubio je oca i mnoge druge članove porodice u nacističkim logorima, što mu je obeležilo život i obrazovanje. Gimnaziju je završio u Cetinju (Crna Gora), a fakultetsku diplomu stekao je na Katedri za opštu književnosti na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Beogradu. Veliki deo svog života proveo je u Francuskoj, radeći kao lektor srpskohrvatskog jezika na univerzitetima u Strazburu, Bordou i Lilu. Godine 1962. objavio je svoja prva dva kratka romana, „Psalm 44“ i „Mansarda“. Trilogija na temu porodičnih nedaća, koju čine roman „Bašta, pepeo“ (1965), zbirka pripovedaka „Rani jadi“ (1970) i roman „Peščanik“ (1972), a pre svega zbirka pripovedaka „Grobnica za Borisa Davidovića“ (1976) doneli su mu slavu i uvrstili ga među najznačajnije pisce njegove generacije. Pored toga, istakao se i kao prevodilac sa francuskog, ruskog i mađarskog jezika. Dobitnik je različitih nacionalnih i međunarodnih nagrada. Preminuo je u Parizu 15. oktobra 1989.
Milivoje Pavlović je srpski nagrađivani pisac i univerzitetski profesor, kao i stručnjak za književnost, kulturu i sredstva masovne komunikacije. Bio je direktor Kulturno-prosvetne zajednice Srbije, ministar informisanja i direktor Radio Beograda. Sada je profesor i dekan Fakulteta za kulturu i medije i prorektor Univerziteta Megatrend u Beogradu. Član je Udruženja novinara Srbije i Udruženja književnika Srbije. Njegova dela zastupljena su u domaćim i inostranim antologijama književnog i multimedijalnog stvaralaštva. Autor je mnogih eseja i monografija. Dobitnik je više značajnih nagrada i priznanja.